Schorseneer

Een typische, ouderwetse wintergroente, een zgn. "vergeten groente", net als pastinaak en meirapen.
Schorseneer wordt na het schillen in stukjes gesneden en gekookt, met een scheutje azijn om verkleuring tegen te gaan. De groente smaakt verrukkelijk (enigszins asperge-achtig), zowel gestoofd als vers in rauwkostschotels. Wordt daarom ook wel "armeluisasperge" genoemd.
Keukenhandschoenen in de aanslag! De bijnamen "keukenmeidenverdriet" en "huisvrouwenleed" komen door het feit dat bij het schillen van schorseneer een kleverig melksap vrijkomt. Hierdoor krijgt men vieze handen en ontstaan donkere plekken op kleding en keukenspullen, die moeilijk te verwijderen zijn. Onder water schoonmaken en schillen kan helpen.

Zaaien: vanaf april op ruggen of rijen met een onderlinge afstand van 25 cm. op diep bewerkte grond die niet vers bemest mag zijn (ook geen stalmest).
Op ruggen zaaien voorkomt dat je de lange pennen/wortels diep moet uitgraven, ze kunnen wel 30 cm. lang worden en breken makkelijk af.
In de regel na opkomst uitdunnen (het teveel aan planten wegnemen) tot de overgebleven planten op 10 cm uit elkaar staan. Tijdens de teelt de grond voldoende vochtig houden.
Oogsten vanaf oktober tot en met maart. Bij vorstvrij weer zijn ze vers te oogsten. Ook in de herfst kunnen ze worden gerooid en onder vochtig scherp zand in de kelder worden bewaard. Geschikt voor invriezen.

Scorzonera hispanica

Een zakje bevat 2 gram zaad, dat is ongeveer 140 zaden.